زالو درمانی
زالو
زالو جانور عجیبی است که صدها سال است از آن به صورت زنده یا فرآورده برای درمان انواع بیماری ها استفاده می شود. پس از ظهور پزشکی مدرن، استفاده از زالو به تدریج به فراموشی سپرده شد.
اما جالب این جاست که پس از سال ها، باز هم استفاده از زالو بازهم در بسیاری از کشورهای دنیا و حتی در کشورهای پیشرفته رایج شده است، چنان چه اکنون زالو را با عنوان جراح کوچولو (Micro Surgeon) می شناسند.
مکیدن خون بیمار و ترشح آنزیم هایی با خواص درمانی متعدد، باعث شده است که زالو درمانی، روشی ساده و ارزان قیمت برای درمان بسیاری از بیماری ها باشد.
در طب سنتی ایران، زالو درمانی همراه با سایر روش های درمانی مثل گیاه درمانی به صورت ترکیبی برای درمان بسیاری از بیماری ها تجویز شده است.
خواص زالو:
هر زالویی اثر درمانی ندارد. بوعلی سینا در قانون می‌فرماید: « از زالوهایی که کرکهای ریز و نرم دارند یا لاجوردی هستند یا یک خط قرمز در سراسر کمرشان هست پرهیز کنید زیرا دچار بیهوشی، خونریزی، تب، سستی و قرحه‌های بدخیم خواهید شد.
از زالوهایی که در آبهای خزه‌دار که محل زیست قورباغه‌ها است استفاده کنید. از زالوهایی که در آبهای گل‌آلود سیاه هستند استفاده نکنید.
زالو هنگام مکیدن خون ، مواد متنوعی ترشح می کند که خواص درمانی دارند. معروف ترین ماده مترشحه از زالو هیرودین است.
خواص مواد ترشح شده در خون توسط زالو به طور خلاصه به شرح زیر است :
- خاصیت بی‌حس‌کنندگی : باعث کاهش درد موضعی هنگام نیش زدن میشود که عمدتاً به دلیل وجود ماده هیرودین ( Hirudin ) است.
- خاصیت گشادکنندگی عروق : به دلیل وجود ماده هیستامین است.
- خاصیت ضدانعقادی : به دلیل وجود آنزیم هیالورونیداز موجود در بزاق زالو است.این آنزیم خاصیت آنتی بیوتیکی و حل کردن موکوس بسیار قوی دارد به طوری که در درمان گلوکوم هم بسیار موثر است.
- خاصیت آنتی بیوتیکی : این خاصیت اخیراً مورد توجه بسیاری قرار گرفته و بر بیماری‌های ناشی از استاف طلایی و میکروب سل و اسهال خونی و دیفتری موثر است.
خواص درمانی زالو:
- زخم معده
- کولیت روده
- امراض ریوی
- التهابات کبد
- کیسه صفرا
- بواسیر
- کیست و عفونت پستان‌ها
- نقرس و درد شدید پاها
- پرستات (ناباروری در مردان)
- باد سرخ (ورم بینی) و پوست سر
- سردرد و سینوزیت مزمن و عفونت سینوسها
- ورم لوزه‌ها و عفونت آن و خنازیر (زخم خطرناک گلو)
- واریکوسل و عوارض بیضه‌ها و ضعف اسپرم مردان
- آرتروز مزمن و درد شدید زانو و آب زانو و ورم زانو و زیر زانو
- عوارض قند روی پاها که باعث سیاه شدن و گاه زخم شدن پاها میشود.
- برای گرفتگی رگهای قلب که موجب عوارض قلبی و تنگی نفس میشود.
- واریس و برجسته شدن و ورم کردن رگهای ساق پا که گاه با درد شدیدی همراه است.
- دُمَل‌ها و زخم‌های چرکی و جوش‌هایی که در اثر عفونت خون یا در اثر ترشح هورمون جنسی در خون (در اوایل بلوغ) بر پوست چهره و بدن ظاهر میشود و آفتِ زیبایی دختران جوان است.
- عوارض سکته مغزی و نرسیدن خون به مغز به صورت فلج یک‌طرفه و رعشه و لرزش سر و دست‌ها و ضعف مغز ظاهر میشود.
توصیه های برای قبل و بعد از زالو درمانی :
- موهای موضع زالو درمانی باید پاکسازی و تراشیده شود.
- ۲۴ساعت قبل از زالو درمانی مقاربت جنسی نداشته باشید.
- زن ها در حاملگی یا عادت ماهیانه نباید زالو درمانی کنند.
- قبل و بعد از زالو درمانی استحمام طولانی و گرم و سونا و جکوزی جایز نیست.
- قبل از زالو درمانی حداقل ۱۵ روز از یکی از رژیم های پاکسازی استفاده شود.
- گرسنگی یا پرخوری و بیخوابی و کم خوابی سبب کاهش تاثیر زالو درمانی خواهد شد.
- اسهال , ادرار زیاد , تعریق فراوان , استفراغ فراوان قبل از زالو درمانی نباید باشد.
- اگر قبل و زمان زالو درمانی , تلخی دهان و خشکی دهان دارید اندکی رب انار و رب آلو تناول کنید.
- قرص وارفارین و آسپرین , دی پیریدامول , اسویکس , کلوپیدگرل , و قرص های مسکن حداقل از یک روز قبل از زالو درمانی باید قطع شود.
- موضع زالو درمانی را فقط با آب خالی و صابون های غیر معطر قبلا شستشو دهید از عطر و ادکلن و شوینده های معطر استفاده نکنید.
- پس از زالو درمانی موضع زالو اغلب اوقات , خون ریزی دارد و برای پیشگیری و سایر مشکلات , برنامه کاری , سفر , مهمانی پس از زالو درمانی نداشته باشید و ۸ ساعت پس از آن در استراحت و آرامش به سر ببرید.
- برای زالو درمانی عجله نکنید , ابتدا با داروهای گیاهی خاص , رژیم های پاکسازی بدن , بادکش و حجامت و فصد باید خون وکبد پاکسازی شود و سپس زالو درمانی اثر فوق العاده ای خواهد داشت.
- مصرف غذاهای سرد (لبنیات , تخم مرغ , برنج , مرغ , خیار و کاهو , کیوی , میوه نارس و ترش , ماکارونی , آش جو و آلوچه و …)قبل از زالو درمانی مجاز نیست (حداقل ۸ ساعت)
- مصرف رب انار , آب انار و گلاب (۶واحد آب انار + ۱ واحد گلاب ) مسهل ها و داروهای گیاهی قبل از زالو درمانی (حداقل یک هفته ) بازده زالو درمانی را بسیار ارتقا می دهد.
- زمان زالو درمانی آرامش روحی و عصبی و جسمی لازم است. در صورت داشتن استرس و ترس , اضطراب و هیجان زیاد یا نشاط بیش از حد با پزشک و دستیار مشورت کنید.
- استفاده از زالوهای جوان و نابالغ چندان کارآمد نیست، چرای که زالوی های جوان و نابالغ به اندازه کافی دارای آنزیم ها و مواد مفید در بزاق خود نیستند و در درمان، اثرگذاری مناسب نخواهند داشت.
- زالوها تنها یک بار باید استفاده شوند. استفاده چندباره از زالو و برای افراد مختلف بسیار خطرناک است . اینکار میتواند راهی برای انتقال انواع بیماری های خونی باشد. با توجه به افزایش تولید زالوی طبی و امکان خرید زالو توسط شرکت هایی که فروش زالو را انجام میدهند حتماً باید زالوی جدید برای زالو درمانی استفاده شود .
- هرگز نباید زالو را از بدن به زور جدا کرد، باید اجازه داد تا زالو خودش بعداز مکیدن خون از بدن جدا شود . جدا کردن زالو به اجبار باعث میشود که دندانهای زالو بشکند و در زخم باقی مانده و باعث عفونت ، درد و التهاب شود.
از زالو درمانی بیشتر بدانیم
از گذشته تا اکنون از زالوها در پزشکی (زالودرمانی)، برای گرفتن خون از بیماران استفاده می‌شده‌اند.
سابقهٔ عمل زالودرمانی به هندوستان و یونان قدیم باز می‌گردد که تاقرن هیجدهم و نوزدهم در اروپا و آمریکای شمالی ادامه یافت. در دوران مدرن، از زالو در مراحلی مانند چسباندن مجدد اجزای بدن در جراحی‌های ترمیمی و پلاستیک و درآلمان برای درمان آرتروز استفاده می‌کنند.
زالو خون را بهتر از حجامت از عمق بدن بیرون می‌کشد.امروزه زالو به دلیل خاصیت ضد انعقاد خود یکی از ابزارهای جراحی در پیوندها و دوام بافت پیوندی است.
هر زالو حدوداً ۵CC خون در مرحله اول می‌مکد. البته اگر خونریزی را قطع نکنید ممکن است تا ۱۵۰CC خونریزی ادامه یابد. تحقیقات نشان می‌دهد که ۳-۵ روز پس از زالو اندازی عروق جدیدی در اطراف و حاشیه‌ی محل نیش زالو به وجود می‌آیند که برای تخلیه عروقی این ناحیه مفیدند.
بنابراین از نظر درمانی بسیار مهم است که درمان به زودی قطع نشود؛ بلکه در دفعات بعدی نیز ادامه یابد تا بیماری و آسیب مرتفع شود.
اثرات فارماکولوژیکی بزاق زالو به مدت ۱۰ ساعت یا بیشتر در محل زخم باقی می‌ماند. چنین اثراتی را نمی‌شود با مصرف مواد ضد انعقادی معمولی مثل هپارین در زخم‌های کوچک پوست به وجود آورد.
این روش قدیمی یک روش بی درد کننده اساسی است ؛ زیرا ترشحات زالو با تأثیر بر روی اعصاب اطراف محل درد ، بی‌حسی موضعی ایجاد می‌کند.
زالو حیوانی از گروه کرم‌های آبزی و از راسته آرواره‌داران است. بدن جانور قابلیت انقباض و انبساط فراوان دارد، طول بدن بین ۳ تا ۲۵ سانتیمتر و عرض بدن حدود ۱ سانتیمتر است.
در جلوی بدن یک بادکش وجود دارد که مرکب از ۲ حلقه است و دهان در این ناحیه واقع شده‌است و در انتهای بدن یک بادکش مدور مرکب از ۷ حلقه دارد که توسط این بادکش خود را به یک نقطه متصل می‌کند و نقطه اتکایی است برای حرکت کردن.
زالو ۳ فک دارد و هر فک ۱۰۰ دندان دارد؛ یعنی یک زالو حدود ۳۰۰ دندان فوق‌العاده ریز دارد.
اکثر زالوها در اطراف آبهای شیرین زندگی می‌کنند، در حالیکه بعضی گونه‌ها را می‌توان در خاک و همچنین اطراف دریاها یافت. شناخته‌شده‌ترین زالوها، مثل زالوهای دارویی که در زالودرمانی استفاده می‌شوند خون‌خوراک هستند و از خون مهره‌داران و بی‌مهرگان تغذیه می‌کنند.